Νικολό ντελ’ Άρκα

(Niccolo dell’Arca, 15ος αι.). Ιταλός γλύπτης, γνωστός και με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Νικολό ντα Μπάρι. Εργάστηκε στη Βενετία και στην Μπολόνια. Ονομάστηκε ντελ’ Άρκα (δηλαδή της Λάρνακας) από το έργο του (Στέψη και 14 μορφές) της λάρνακας του Αγίου Δομίνικου στην Μπολόνια, όπου απασχολήθηκε από το 1467 έως το 1473. Στο έργο αυτό οι επιδράσεις της Βουργουνδίας και ιδιαίτερα του Κλάους Σλούτερ απαλύνονται, χάρη στις τοσκανικές απηχήσεις. Ενώ στην πρώτη περίοδο του καλλιτέχνη ανήκει ασφαλώς η δραματική και βίαιη Πιετά της εκκλησίας της Σάντα Μαρία ντέλα Βίτα (1463), επίσης στην Μπολόνια, στη δεύτερη περίοδο πρέπει να αποδοθεί η Μαντόνα ντι Πιάτσα του Δημοτικού Μεγάρου, όπου διακρίνεται καθαρά η επίδραση του Γιάκοπο ντέλα Κουέρτσια. «Πιετά», σύμπλεγμα του Ιταλού γλύπτη Νικολό ντελ’ Άρκα, στο οποίο επαναφέρει τη νατουραλιστική ταραγμένη έκφραση (Σάντα Μαρία ντέλα Βίτα, Μπολόνια).